Kolejny medal Roberta Sycza i Tomasza Kucharskiego w wadze lekkiej oraz pierwszy krążek mistrzostw świata Adama Korola i Marka Kolbowicza w czwórce podwójnej. Nasi późniejsi czempioni tworzyli wówczas osadę ze Sławomirem Kruszkowskim i Adamem Bronikowskim. Zapraszamy na kolejną część "Medalowych polskich wioseł na mistrzostwach świata", czyli regaty w Sewilli w 2002 roku.

>>>PRZECZYTAJ TAKŻE O DWÓCH SREBRNYCH MEDALACH W LUCERNIE (2001)<<<

Mistrzostwa świata w 2002 roku odbyły się w dniach 15-22 września na rzece Gwadalkiwir w Sewilli. Rzeka ma 657 km długości i wpada do Oceanu Atlantyckiego. Były to 32. mistrzostwa globu dla mężczyzn i 29. dla kobiet. "Charakterystycznym punktem toru w Sewilli był most, mniej więcej w połowie dystansu, jakoś 700 metrów od startu bądź mety, dokładnie nie pamiętam. Ale ten most był punktem odniesienia - jak się go mijało, to zaczynał się prawdziwy wyścig" - śmieje się Robert Sycz.

Polskę reprezentowało siedem osad. Oprócz załóg medalowych, były to: dwójka podwójna wagi lekkiej kobiet (4. miejsce), czwórka bez sternika wagi lekkiej (8. miejsce), czwórka bez sternika (8. miejsce), dwójka podwójna kobiet (10. miejsce) i męska ósemka (11. miejsce).

"Sewilla jak zawsze bardzo gorąca. Chowaliśmy się do budynków, gdzie była klimatyzacja. Staraliśmy się przebywać jak najmniej na słońcu, bo temperatura przekraczała grubo ponad 30 stopni Celsjusza, mimo że była to druga połowa września" - wspomina Sycz.

Zaległości i wielka niewiadoma

Z powodu urazów Tomasza Kucharskiego, Robert Sycz na I Pucharze Świata wystąpił z Adamem Łodygowskim. "Tomek był bardzo silnym zawodnikiem, ale miał taką przypadłość, że często coś zrywał. Wystąpiłem w Belgii z 'Łodygą' i był to obiecujący start. Zajęliśmy ósme miejsce, ale wiadomo, że nie było wszystkich osad. To było szukanie jakiegoś zastępstwa na wypadek, jakby Tomek się nie wyleczył i nie mógł wystartować" - tłumaczy Sycz.

Co ciekawe, w II Pucharze Świata w Lucernie Sycz i Kucharski wystąpili już razem, tyle że w wadze otwartej i... zajęli czwarte miejsce. "Pamiętam, że trzeci Niemcy musieli się nieźle namęczyć, żeby nas wyprzedzić" - śmieje się Sycz i dodaje: "po wyścigu podeszli do nas ze słowami uznania. Wyglądaliśmy przy nich jak kurczaczki, bo przecież to dwumetrowi goście! A my potrafiliśmy z nimi walczyć jak z równymi".

Mimo to Sycz i Kucharski nie mieli wielkich oczekiwań podczas regat w Sewilli. "Mistrzostwa świata były wielką niewiadomą. W związku z zaległościami treningowymi byliśmy w słabszej dyspozycji niż w 1997, 1998 czy 2000 roku" - mówi obecny trener wioseł krótkich PZTW. "Dlatego to drugie miejsce należy traktować jako sukces, tym bardziej, że już wtedy pojawili się mocni Duńczycy, późniejsi mistrzowie olimpijscy" - dodaje.

Elia Luini i Leonardo Pettinari wygrali ze świetnym czasem 6:10.80. Drudzy byli Polacy (6:13.50), a trzecie miejsce zajęli wspomnieni Duńczycy Mads Rasmussen i Rasmus Quist Hansen (6:14.82). "Warunki były świetne do szybkiego pływania, bo było mocno z wiatrem. W naszej konkurencji mistrzostwa przebiegały pod dyktando Włochów, którzy byli poza zasięgiem. Srebrny medal to było tyle, na ile było nas stać. Z perspektywy całego sezonu, mogliśmy być naprawdę zadowoleni" - kończy Robert Sycz.

Z dwójki do czwórki

Adam Korol i Marek Kolbowicz zdobyli brązowy medal na mistrzostwach świata w Kolonii w 1998 roku w dwójkach podwójnych. W tej samej konkurencji wystąpili na igrzyskach olimpijskich w Sydney, gdzie zajęli szóste miejsce. "Formuła dwójki się wyczerpała. Chyba nie byliśmy w stanie pływać szybciej. Mieliśmy przebłyski geniuszu, ale nie było stabilizacji. Potrafiliśmy popłynąć w granicach rekordu świata, tylko po to, żeby później strasznie się męczyć" - mówi Kolbowicz.

"Wiedzieliśmy, że w czwórce ważna będzie kwestia partnerów i udało się trafić na odpowiednich. Już w 2001 roku na mistrzostwach w Lucernie pływaliśmy dobrze, ale tylko do finału. W nim zaprezentowaliśmy się fatalnie" - dodaje były zawodnik AZS Szczecin.

W 2002 roku doszło do roszad w osadzie, które wyszły na dobre. "Przeszedłem na trzecią 'dziurę' i to zadziałało" - ocenia Kolbowicz. "Pływaliśmy ze sobą na obozie, potwierdziliśmy wartość w osadzie i tak było na Pucharach Świata, gdzie zdobyliśmy dwa medale" - dodaje Adam Korol.

I Puchar Świata to srebro naszej czwórki, a podczas II Pucharu Świata zawodnicy wywalczyli brąz. Na trzeci nie pojechali. "To wciąż był okres, że musieliśmy na wiosnę walczyć o swoje, ale mogliśmy już sobie pozwolić na odpuszczenie Pucharu Świata, żeby szlifować formę. Czyli tydzień odpoczynku, później mocny trening w Zakopanem i powrót na wodę. Do końca życia będę wdzięczny, że trener Wojciechowski dał się przekonać do tych treningów w Zakopanem, bo inni się pukali w czoło, że w środku sezonu jedziemy biegać po górach" - wspomina Kolbowicz.

Gaduła i świeża załoga

Marek Kolbowicz nie kryje, że zawsze dużo mówił. Także podczas wiosłowania, o czym wielokrotnie przekonywali się jego partnerzy. "Sławek ważył wtedy 97 kg, był 'szczypiorem' i naprawdę bardzo szybko pływał. Świetny zawodnik. Siedział w środku i sporo się ode mnie nasłuchał, bo sporo gadałem w osadzie. Raz nie wytrzymał i wybuchnął. Mówię mu: 'Sławek, jak chcesz, to mogę się nie odzywać'. Pływamy 20 minut i ani słowa. Adam zatrzymał łódkę, odwraca się i mówi do mnie: 'mógłbyś zacząć'? Więc pytam: 'Sławek, co ty na to?'. A Sławek: 'poproszę'" - śmieje się szczecinianin.

"Byliśmy świeżą załogą, pływaliśmy dość szybko i jechaliśmy z dużymi nadziejami do Sewilli" - mówi Korol.

Bieg finałowy był bardzo szybki, jak wszystkie w Sewilli. Nasi zawodnicy za szybko zaatakowali Niemców i ci zdołali odeprzeć ten atak. Rene Bertram, Stephan Volkert, Marco Geisler i Robert Sens wygrali z czasem 5:39.57. Biało-czerwonym zabrakło niespełna sekundy (5:40.43). Brąz wywalczyli Włosi Mattia Righetti, Marco Ragazzi, Rossano Galtarossa, Simone Raineri (5:43.62). "Jeden z zawodników krzyknął: finisz! Do mety było 300 metrów, wyszliśmy przed Niemców, ale wiedziałem, że było na to za wcześnie. Odcięło nas i rywale przejechali obok na 100 metrów przed metą. Byłem zły, bo to zawsze ja dawałem znak do ataku" - wspomina Kolbowicz.

"Nie pamiętam tego tak dokładnie, jak Marek. Ale faktem jest, że Niemcy nas skontrowali. Przypuścili szaleńczy atak, wyprzedzili nas i faktycznie nam trochę zabrakło" - kończy Korol.

***

Robert Sycz (ur. 15 listopada 1973 w Warszawie) – zawodnik MOS Warszawa, Zawiszy Bydgoszcz i LOTTO Bydgostii. Trzykrotny olimpijczyk (1996, 2000, 2004), dwukrotny mistrz olimpijski w dwójce podwójnej wagi lekkiej (2000, 2004). Dwukrotny mistrz świata (1997, 1998), trzykrotny wicemistrz świata (2001, 2002, 2003), zdobywca brązowego medalu mistrzostw świata (2005). 35-krotny mistrz Polski. Karierę zawodniczą zakończył w 2012. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (rok 2000, za wybitne osiągnięcia sportowe) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (rok 2004, za wybitne osiągnięcia sportowe, za zasługi w krzewieniu idei olimpijskiej). Obecnie trener PZTW współpracujący z kadrą wioseł krótkich mężczyzn.

Tomasz Bogusław Kucharski (ur. 16 lutego 1974 w Gorzowie Wielkopolskim) – zawodnik AZS AWF Gorzów Wielkopolski. Dwukrotny mistrz olimpijski w dwójce podwójnej wagi lekkiej (2000, 2004). Dwukrotny mistrz świata (1997, 1998), trzykrotny wicemistrz świata (2001, 2002, 2003). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (rok 2000, za wybitne osiągnięcia sportowe) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (rok 2004, za wybitne osiągnięcia sportowe, za zasługi w krzewieniu idei olimpijskiej). Poseł na Sejm Rzeczpospolitej Polski. Członek zarządu PZTW.

Marek Antoni Kolbowicz (ur. 11 czerwca 1971 w Szczecinie) - absolwent Instytutu Kultury Fizycznej Uniwersytetu Szczecińskiego. Wychowanek klubu Czarni Szczecin, a od 1990 zawodnik AZS Szczecin. Pięciokrotny uczestnik igrzysk olimpijskich (Atlanta 1996, Sydney 2000, Ateny 2004, Pekin 2008, Londyn 2012). W Pekinie wywalczył złoty medal w czwórkach podwójnych. Czterokrotnie zdobywał mistrzostwo świata w konkurencji czwórek podwójnych mężczyzn (2005, 2006, 2007, 2009). W 2010 wywalczył ponadto mistrzostwo Europy w czwórce podwójnej. Brązowy medalista mistrzostw świata w dwójce podwójnej (z Adamem Korolem w 1998) oraz wicemistrz świata (2002) i brązowy medalista MŚ (2003) w czwórce podwójnej. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008), uhonorowany tytułem Ambasadora Szczecina.

Adam Marek Korol (ur. 20 sierpnia 1974 w Gdańsku) - wychowanek GKW Drakkar, a następnie zawodnik klubu AZS-AWFiS Gdańsk. Ukończył studia z zakresu wychowania fizycznego na gdańskiej AWFiS. Pięciokrotny olimpijczyk (Atlanta 1996, Sydney 2000, Ateny 2004, Pekin 2008, Londyn 2012). W Pekinie wywalczył złoty medal w czwórkach podwójnych. Czterokrotny mistrz świata w konkurencji czwórek podwójnych mężczyzn (2005, 2006, 2007, 2009), mistrz Europy (2010). Był również brązowym medalistą MŚ w dwójce podwójnej (z Markiem Kolbowiczem w 1998) oraz wicemistrzem świata (2002) i brązowym medalistą MŚ (2003) w czwórce podwójnej. Poseł na Sejm VIII kadencji, w 2015 był Ministrem Sportu i Turystyki w rządzie Ewy Kopacz. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008). Obecnie wiceprezes ds. sportowych PZTW.

Sławomir Kruszkowski (ur. 14 października 1975 r. w Toruniu) - zawodnik AZS Toruń, wielokrotny medalista mistrzostw Polski w różnych osadach. Wicemistrz świata w czwórce podwójnej (2002) i brązowy medalista mistrzostw świata w czwórce podwójnej (2003). Wicemistrz Europy w ósemce (2007). Trzykrotny olimpijczyk (2000, 2004, 2008). Radny Torunia.

Adam Bronikowski (ur. 11 marca 1978 w Warszawie) - zaowdnik MOS nr 2 i AZS-AWF Warszawa. Wielokrotny medalista mistrzostw Polski w różnych osadach (wielokrotny mistrz Polski w jedynce). Wicemistrz świata w czwórce podwójnej (2002) i brązowy medalista mistrzostw świata w czwórce podwójnej (2003). Dwukrotny olimpijczyk (2000, 2004).